Af en toe is opvoeden best een vak apart. Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Je maakt heel wat mee met je kroost. Van het loslaten bij de eerste stapjes tot het loslaten bij de basisschool. Maar ook loslaten in de zin van buiten spelen. Wanneer ze ouder worden is een tuin niet meer uitdagend genoeg en willen ze graag meer. Twee jaar geleden toen ik net was begonnen met bloggen liep ik een beetje met mijn ziel onder mijn arm betreffende onze dochter. Ik schreef het van mij af op mijn toenmalige blog. Maar wat was er aan de hand?  Ze wilde graag naar de speeltuin…. Alleen….

Juni, 2015

7 jaar is ze nu, onze dochter. Mevrouw heeft een behoorlijk eigen willetje en weet dus goed wat ze wil (duh..) Heel sneaky ook wel eens, weet perfect de snoepjes en koekjes te liggen, heeft wel eens een leugentje om best wil en kan wel eens een kattekop zijn. Vandaag wil ik je wat vertellen over het “loslaten” van onze prinses..…

Vorig jaar zomer had ze het er al over. Of ze alsjeblieft, pleaeaeaeaease, alleen naar het speeltuintje mocht. Uuh pardon? Je bent 6, jij gaat echt nog niet alleen naar de speeltuin. Is onze eigen tuin niet meer goed genoeg ofzo?

Met een leuke schommel en genoeg speelgoed in de schuur? “Nee, ik wil naar de speeltuin!” Oké, maar dan gaat mama mee. Zo ging het dus dag in dag uit.. Daarna begon ze over de stoep. “Mam? Máááááááám?” Zucht, wat nu weer? “Mag ik dan op de stoep fietsen?” Op de stoep? Oké, we wonen in een nieuwbouwwijk, wel aan een doorgaande weg waar het rond 17:00 uur wat drukker wordt. Maar goed, de stoep ligt niet direct aan de weg want er zit nog een soort van tuintje tussen.

Fietsen op de stoep

Oké, ja, hmmm, wik en weeg, Goed, voorruit dan maar.. “Je mag op de stoep maar denk eraan, niet verder dan de bushalte!” Godzijdank was broerlief op dat moment nog wel tevreden met ons bescheiden achtertuintje en wilde hij niet mee naar de “stoep” Dus dochterlief ging heel blij fietsen en steppen op de stoep. Kind blij, mama blij, het “gezeur” hield  (voorlopig) op.

Maar daarna werd ze dus zeven, de lente kwam in aantocht, de dagen werden weer mooi en dochterlief had de “stoep” wel gezien. Zoonlief mocht intussen ook op de stoep fietsen.

“Loslaten”noemen ze dat…..

Dus op een dag..…”Mam? Maháááám?” “Ja, schat?”  “Mag ik naar het speeltuintje?” “Nee, popje. Ik heb nu even geen zin om naar het speeltuintje te gaan.”  “Nééhéé, IK WIL ALLEEN”  Oh god, daar gaan we weer….Wat is er mis met de stoep? Niet meer goed genoeg ofzo? Ik kreeg een beetje een flashback…. Alleen ging dit over de stoep… “Goed, ik zet je de weg over en ik kom met een kwartiertje bij je kijken.” Zo gezegd, zo gedaan. Na het ongeveer 100 keer herhalen van; “kijk je uit, niet met vreemden praten, geen ruzie maken enz enz…” dochterlief de straat overgezet. Samen met Juste ging ik een kwartier later kijken. Prinsesje was heerlijk aan het spelen met al haar vriendinnetjes die rond dat speeltuintje wonen…..Ik snap ook wel wanneer al je vriendinnetjes bij de speeltuin wonen dat ze daar ook graag wil spelen.. Steeds vaker kwam de vraag of ze naar de speeltuin mocht en dan mag ze nu ook gaan. Eerder liep ik nog elke keer mee, om haar de weg over te zetten. Nu roep ik vanaf de keuken tafel; “uitkijken met oversteken!” En hup daar gaat ze weer, af en toe komt ze even thuis om wat op te halen. Dan gaan ze bijvoorbeeld picknicken of gezellig samen kleuren op een kleedje. Ze heeft er veel plezier en speelt er leuk.. Tja kleine meisjes worden groot… Weer een stukje loslaten noemen ze dat…….

9 jaar

Inmiddels is onze prinses niet echt meer een prinses maar een heuze meid. Ze mag van ons de buurt in als ik maar weet waar ze is. Dan pakt ze haar fiets of skeelers en daar gaat ze dan…. Herkenbaar? Wij beginnen in ieder geval weer met het verhaal van  voren af aan.  Nu dus voor Juste, hij is 5 jaar en wordt over 2 maanden 6. Dus daar gáán we weer…..

Vanaf welke leeftijd mogen jouw kindjes alleen naar een speeltuintje? Of op de stoep spelen? Laat het mij weten bij de reacties!