Vorig jaar rond maart schreef ik onderstaand artikel. Het leek me wel leuk om het weer te delen, want tja, goede voornemens en Nederlanders… Je begint fanatiek maar uiteindelijk, juist ja, bak je er niets meer van en die voornemens hangen alweer aan de wilgen. Goede voornemens, ik walg er van en ik zal je uitleggen waarom.

Zo, de eerste 3 maanden van 2019 zijn alweer bijna voorbij, de goede voornemens vlogen mij de afgelopen maanden om de oren en ik heb besloten er niet meer aan mee te doen. Nog erger, ik walg ervan. Waarom? Dat lees je in dit artikel.

Opeens zie je dan iets voorbij komen wat je inspiratie geeft om over te schrijven. Ik werd getriggerd door iets wat ik in zo’n vrouwenblaadje las, ik noem geen namen, maar de desbetreffende persoon vertelde over de voornemens die ze had voor dit jaar. Helaas, ze had gefaald en er was niets van terecht gekomen. De meest genoemde: “maar echt hoor, op 1 januari stop ik met roken” en “nu ga ik echt op 1 januari die overtollige kilo’s aanpakken.” Duh, waarom op 1 januari? Waarom in een nieuw jaar? Waarom besluit je niet direct dat je het probleem gaat aanpakken. Hoezo is dat nieuwe jaar zo’n mooi moment om te beginnen. Ach, aan de ene kant snap ik het wel hoor, een nieuw jaar, een nieuw begin en nieuwe kansen. Het klinkt ook zo mooi, niet waar? Ik doe er niet meer aan mee, ik walg ervan. Die 1 januari is precies zo’n zelfde dag als 1 december, 1 september of 1 maart. Alleen het jaar verschilt, nou en. Als je echt wil dan doe je dat meteen en ga je ervoor. Ik had dus geen goede voornemens, wel doelen, maar dat zie ik totaal los van elkaar.

Nederlanders zijn goed in goede voornemens

Afvallen, meer sporten, op zoek naar die baan, stoppen met roken e.d. allemaal mooie voornemens. En we weten ook allemaal hoe weinig er vaak van deze voornemens terecht komt. Ja, de eerste week ga je nog (extra) naar de sportschool en dan ….Wij Nederlanders zijn er zeer zeker goed in, goede voornemens, ze opschrijven dan hé en de uitvoer blijkt toch wat moeilijker te zijn.

Hoe komt het dat we zo snel opgeven?

We zijn toch gemotiveerd om die baan te vinden of om af te vallen of om meer te gaan sporten? Veel voornemens stranden omdat het ontbreekt aan een duidelijk plan. Je hebt je voorgenomen om meer te gaan bewegen of te gaan sporten, dan is het niet specifiek genoeg. Het is gewoon een beetje vaag. Inmiddels zitten we alweer eind maart, het eerste kwartaal van 2019 zit er bijna op. Hoeveel Nederlanders hebben de goede voornemens alweer aan de wilgen gehangen? Ik ben wel benieuwd.

Negen van de tien keer mislukken goede voornemens, hoe zit het met die van jouw?