Mam, mahaaam, mamááááááááááá!!! Met een driedubbele lange uithaal word ik weer gestoord van mijn werk. Potverdrie, ik dacht dat hij zo leuk aan het spelen was, kon ik mooi dat artikel aftikken. Zuchtend, besluit ik om niet te reageren. Twee minuten is het stil en opeens staat mijn zoon naast me op zolder. Ik spring zowat een meter de lucht in omdat hij zo stilletjes komt aansluipen. Hij lacht, ik niet. Ik houd niet van dit soort grapjes wanneer ik geconcentreerd bezig ben. Toch is zijn lach van korte duur en vraagt hij boos waarom ik geen antwoord geef. Met een zucht, (“mam, je zucht weer..”) vertel ik hem dat als hij iets wil vragen hij naar boven moet komen en het niet van onderaan de trap moet blèren. “Ik ben er nu toch?” “Ja, en je liet me schrikken, dat vind ik niet leuk. En wat is nu je vraag?” Hij kijkt me aan en haalt nonchalant z’n schouders op. Schijnbaar weet hij niet meer waarom hij mij heeft geroepen en druipt weer af. Ik zeg hem nog wel dat hij een snoepje (eentje!!) mag pakken. Hopelijk kan ik nog een halfuurtje ongestoord aan het werk…..

Balans tussen het moederschap en ondernemerschap, de zogenaamde ballen hoog houden, Wat is dat?? En hoe heb ik het afgelopen jaar ervaren?

Moederschap en ondernemerschap

Ik geef eerlijk toe het is soms een lastige opgave, moederschap, een eigen bedrijf en thuis werken. Je denkt dat je kids al oud genoeg zijn (7 en 10)om zichzelf te vermaken. Dat is ook zo maar af en toe moet ik mijzelf echt in verschillende bochten wringen. Wat dacht ik nu eigenlijk toen ik iets meer dan een jaar geleden door de deuren van de Kamer van Koophandel naar buiten huppelde? Lang leven de vrijheid, werken wanneer ik wil en dan vooral onder de schooltijden en avonduren. Duh, dat tweede ging al snel niet meer op. Kiddo’s lekker aan de spelerij? Mama achter de laptop. Tussendoor het avondeten in elkaar flansen, kiddo’s op bed en weer door. Hoeveel blogs en artikelen ik van te voren wel niet had gelezen over “Planning is een must“, “Bouw structuur op” of “Neem altijd een pauze“.  Ja, zo zou ik het gaan doen. Ik had het mooi bedacht: werken tijdens schooluren daarna zou ik er voor de kinderen zijn. Wanneer ze zoet aan het spelen (of musically-en, volgens de 10-jarige) dan kon ik mooi dat walgelijke, ohzo populaire woord me-time momentje pakken. En ja, ik ga met de meute mee en gebruik zelf ook het woord Me-time. Anyways, zo had ik het in gedachten en zo zou het gebeuren. What was i thinking? Ik raasde als een gek door en kreeg zelfs boze blikken van vriendlief dat ik altijd maar aan die laptop gekluisterd zat. Dat ik andersom weer dezelfde boze blik naar hem terug wierp met de opmerking dat hij nu ook eens weet hoe dat voelt. Hij heeft zelf ook een bedrijf en ik weet niet beter dan dat hij overal en altijd aan het werk is.. of op z’n iPhone, kantoor of thuis… dus wat dacht hij nu dan wel niet. Mag ik nu ook even knallen?

Behoorlijke opgave

Wat ik bedoel te zeggen is dat het moederschap en ondernemen een behoorlijke opgave is. Helemaal wanneer je vriend of man ook een eigen bedrijf heeft wat nog in de kinderschoenen staat. Het afgelopen jaar ging met vallen en opstaan. Ik moet niet aan de keukentafel gaan zitten met spelende (lees: gillende kinderen) om mij heen en een artikel controleren omdat de deadline om de hoek loert. Dat gaat dus 10 keer mis. Ook heb ik geleerd om beter met deadlines om te gaan. De het komt wel mentaliteit én uitstelgedrag heeft mij bijna de kop gekost. Niet op tijd beginnen aan opdrachten betekent 1: een snauwende en chagrijnige moeder, 2: gespannen nek en schouders tot de max. en 3: slapeloze nachten. Daar ben ik wel even van terug gekomen.

Planning is een must

Ben je moeder en ga je een eigen onderneming opstarten? Hoera! gefeliciteerd. Planning met de kids is een must. Ik heb 2 agenda’s. Een papieren en mijn iPhone. In de agenda van mijn telefoon zet ik alle afspraken die voor mij en Gerard relevant zijn, afspraken voor de kinderen, sport afspraken, kinderfeestjes, verjaardagen, netwerkbijeenkomsten, uitjes enzovoort. In mijn papieren agenda noteer ik tevens de prive afspraken én mijn zakelijke afspraken die ook in mijn telefoon komen te staan. Lekker dubbelop, maar dit werkt voor mij het beste. Kort gezegd, ik heb twee agenda’s.

Maak keuzes

Soms is het belangrijk om even stil te staan en na te denken over je dag. Laat de boel gewoon even de boel. Makkelijker gezegd dan gedaan. Ik weet er alles van. Maar langzaam gaat het steeds beter en kan ik het loslaten. Lukt het vandaag niet dan komt het morgen wel. Trek ook vooral niets aan van anderen. Ik heb de woensdag en vrijdagmiddag in principe geblokt in mijn agenda. Ik ben dus vrij. Lukt niet altijd…kijk daar gaan we al. Maar mocht een opdrachtgever op dinsdagavond laat een dringend mailtje sturen wat voor hem, ja voor hem, dus niet voor jouw, zeer belangrijk is? Donderdag is hij weer de eerste. Ik probeer dus duidelijk aan te geven dat de woensdag geen werkdag is.  Zo zijn er nog genoeg keuzes die er gemaakt moeten worden.

Kleine strijd

Het is af en toe een strijd om de balans tussen moederschap en ondernemerschap gelijk te krijgen. Tegenwoordig heeft iedereen grote verwachtingen van je, de moeder die er een beetje leuk uit ziet, lekker eten op tafel zet, het huis aan kant heeft, een druk sociaal leven heeft en daarbij ook nog wat geld in het laatje brengt. Mij lukt dat niet altijd en een dikke vinger na degene die daar commentaar op hebben. Want ja, mijn schoonvader doet de tuin en ja mijn schoonmoeder helpt met het huishouden en ja mijn ouders passen regelmatig op. Op die manier proberen wij een goede balans te organiseren tussen ondernemerschap en ouderschap. Maar het blijft een hele opgave met hard werken en goed organiseren!

Moederschap en ondernemerschap, hoe houd jij alle ballen hoog?

Fotocredit uitgelichte foto: Yoran Fotografie