Vol trots presenteer ik u mijn tweede artikel in het magazine van de sportschool! Ik geef je mijn ongezouten mening over vrouwen/moeders die slechte smoezen verzinnen om niet te hoeven sporten. Behoor jij tot die categorie? Dan heb je twee opties: verder lezen en lezen hoe het wél kan of je laat het hierbij en klikt snel weg. (Het is niet zo erg als het klinkt hoor :))
“Wat zeg je? Ben je gek ofzo? Ik heb werkelijk waar echt geen tijd om te gaan sporten. Ik kan mijn spaarzame, vrije tijd wel beter gebruiken dan mijzelf uit te gaan sloven in de sportschool.” Tja, en ondertussen wel klagen: dat je zo moe en futloos bent, de kwabben nog aan je buik hangen en die putten in je billen zo rampzalig zijn. Overdrijf ik? Nee, ik hoor het regelmatig om mij heen en (#sorrynotsorry) ik erger mij er…
Al een half uur zit ik te bedenken hoe ik deze blog zal beginnen. Wat zitten we toch in een gekke periode met z’n allen he? Mondkapjes, anderhalve meter afstand en een avondklok. Gekker moet het niet gaan worden hoor, hou op met me. Hoe het verder met mij gaat? Ik klets je even bij in deze blog.
Even bijkletsen.. Deze blog had ik eigenlijk gepland voor vorige week, maar toen kwam die van het coronavirus er even tussendoor. Vandaag klets ik je graag even bij over andere dingen en hebben we het even niet over het coronavirus.
Hallo wereld, hallo 2020, hallo goede voornemens.. Oh nee, daar doe ik niet aan, zoals te lezen in deze blog :). Inmiddels zijn we alweer een tijdje op weg in 2020 en geeft een nieuw jaar altijd wel een soort gevoel van nieuwe kansen ofzo. Het heeft toch ‘iets’. Al denk ik wel steeds vaker, weer een jaar voorbij, waar blijft de tijd.. Vandaag klets ik je weer even bij over mijn leventje.
Vorig jaar rond maart schreef ik onderstaand artikel. Het leek me wel leuk om het weer te delen, want tja, goede voornemens en Nederlanders… Je begint fanatiek maar uiteindelijk, juist ja, bak je er niets meer van en die voornemens hangen alweer aan de wilgen. Goede voornemens, ik walg er van en ik zal je uitleggen waarom.