Ik irriteer mij er mateloos aan; weer is ze haar fietssleutel, borstel, favoriete broek of portemonnee kwijt. Natuurlijk, ik ben een lopend geheugen dus ik krijg of 1, de wind van voren, want IK heb dat kwijt gemaakt of 2: vraagt poeslief waar die borstel, portemonnee of sleutels kunnen liggen. En ik vraag mij weer af wat er allemaal in dat puberbrein rond gaat, het puberbrein, ontzettend ingewikkeld….ik ging op onderzoek uit.

Heb jij een puber? Dan is het je vast niet ontgaan dat hij of zij alles kwijt is, last heeft van stemmingswisselingen en de meest compleet idiote dingen doet. Tien jaar geleden dachten experts dat de hersenen van een kind van twaalf helemaal waren uitgegroeid. Nu is dat alweer achterhaald want, hou je vast, het puberbrein ontwikkelt zich door tot op z’n minst het 23e levensjaar. Hell what? Dus die idiootheid, vergeetachtigheid en stemmingswisselingen gaan zo lang door? Nou ja, het zal vast met de jaren wel minder worden, maar een bepaald deel van de hersenen is verantwoordelijk voor het regelen van emoties, voor het plannen en voor het overzien van de consequenties van daden. De hersenen zijn dit hard aan het ontwikkelen en veranderen en daardoor reageren pubers heftiger op allerlei situaties dan volwassenen. Dit verklaart ook de stemmingswisselingen: het ene moment hartstikke vrolijk, je keert je om en je kind is bloed chagrijnig…… om HE-LE-MAAL niets.

Het puberbrein en school

De middelbare schooltijd, dit duurt voor ons nog heel even, thank god…, is voor veel pubers een best wel moeilijke tijd. Ze vergeten regelmatig boeken, gymkleren of sleutels, schrijven huiswerk niet goed op of gaan er met de pet naar gooien. Dit zal een lastige periode gaan worden, omdat het soms moeilijk communiceren is met je kind. Want je bent ‘stóóóm, en ze weten het toch allemaal wel. Toch zullen we haar daar goed in moeten begeleiden, want de middelbare school is tenslotte ook de toekomst.

Hoe pak je dat aan?

Uit onderzoek blijkt dat pubers veel gevoeliger zijn voor positieve feedback dan voor negatieve feedback. Ik denk dat dat niet alleen bij pubers is, maar bij alle kinderen. Zeg nu zelf, je kind wilt toch liever horen dat het snel heeft opgeruimd dan dat het zo lang duurde? Of: “wat fijn dat ik in een opgeruimde kamer kom”, klinkt toch veel beter, dan “hehe, heb je eindelijk opgeruimd?” Zo heb ik ook gelezen dat je erop moet letten om je puber niet de hele tijd te bekritiseren. Het geven van opbouwende opmerkingen en complimenten en benadrukken wat vooral goed gaat. En uiteraard die hulp geven die een kind nodig heeft.

Nu we een beetje weten hoe het puberbrein in elkaar zit en wat er gebeurt kun je daar op inspelen en wordt het misschien wel een stuk makkelijker met dat (irritante) pubergedrag. Dus:

• Blijven lachen.
• Wat er ook gebeurt, wordt nooit boos.
• Blijven praten, hoe moeilijk dat ook is.
• Niet straffen.

En als laatste zorg ervoor dat je altijd weet waar je kind is en wat er ook gebeurt of wat ze ook vertellen, word niet boos.

Hoe ga jij om met het puberbrein?

Lees ook: Help! Een tienerdochter in huis.